دفاع ماهوی در دادرسی کار: همانطور که قبلا توضیح داده شده دفاع در دادرسی کار به دو شکل دفاع شکلی و دفاع ماهوی بود که در خصوص دفاع شکلی توضیح دادیم در این مطلب به بررسی دفاع ماهوی می پردازیم.
اگر خوانده نتوانست از طریق وارد کردن ایراد شکلی در دعوا پیروز شود باید به دفاع ماهوی و دفاع به معنی اخص کلمه بپردازد و ابزار خوانده در دفاع ماهوی اصول،دلایل و امارات می باشد از طرف دیگر خواهان نیز در مقام دفاع ناچار است تا به این ابزار توسل جوید.
سه اصل مهم در دادرسی
اصل عدم در دفاع ماهوی در دادرسی کار
بر اساس این اصل هر موجودی باید وجودش اثبات شود و تا زمانی که اثبات نشده است موجود محسوب نمی شود بر این اساس در علم حقوق هر واقعه یا عمل حقوقی تا زمانی که اثبات نشده است به وجود آمده محسوب نمی گردد.
این اصل از اصول اساسی و مهم ترین اصل در دادرسی است و بر اساس این اصل هر ادعای از طرف کارگر و کارفرما بیان می شود باید ثابت شود؛ چنانچه کارگر،ادعای کارگر بودن می کند باید ادعای خود را در این زمینه ثابت کند و چنانچه کارفرما ادعای پرداخت مزد را دارد باید آن را به اثبات برساند.
اگر چه در آیین دادرسی کار به صراحت به اصل عدم اشاره نشده است اما در بند 1 ماده 1 در تعریف آیین دادرسی کار به طور صریح به کلمه «اصول» اشاره شده است :
مجموعه اصول و مقرراتی است که اصحاب دعوا در مقام مراجعه به مراجع حل اختلاف کار و مراجع مزبور در مقام رسیدگی، مکلف به رعایت و تبعیت از آن می‌باشند.
و همچنین در ماده 87 آیین دادرسی کار بیان میدارد«ارایه دلایل و مدارک دال بر وجود رابطه کار فی مابین طرفین و میزان مزد و مزایای بالاتر از حداقل قانونی و میزان سابقه کار در کارگاه به عهده کارگر و ارایه دلایل و مدارک بر تادیه حقوق مذکور و یا عدم شمول مقررات قانون کار به رابطه طرفین به عهده کارفرماست»همانطور که مشاهده می شود در این ماده بدون اشاره صریح به اصل عدم به واژگان «وجود» و«عدم» اشاره شده است.
اصل برائت
از دیگر اصول مهم دادرسی اصل برائت است بر این اساس تا زمانی که ادعا اثبات نشده است مدعی علیه از هر اتهامی مبرا می باشد.
اصل استصحاب
بر اساس این اصل چنانچه یقین سابقی وجود داشته باشد سپس شک شود که آیا یقین سابق وجود دارد یا از بین رفته است اصل بر بقای یقین سابق است به عبارت دیگر اصل بر عدم وجود علتی است که یقین سابق را از بین برده است.
برای نمونه چنانچه یقین داشته باشیم که کارگری به وظایف خود به نحو احسن و به طور متعارف می پردازد سپس شک کنیم و دلیلی برای اثبات شک خود نداشته باشیم باید مرجع رسیدگی کننده بر اساس اصل عدم و اصل استصحاب یقین سابق را بر شک لاحق ترجیع دهد و بر آن اساس عمل نماید.
